ΘΕΣΕΙΣ

1. Είμαστε υλιστές (κείμενο 4)

2. Είμαστε κατά της ατομικής ιδιοκτησίας στα μέσα παραγωγής (κείμενο 5)

3. Παλεύουμε για την καταστροφή των τάξεων και επιδιώκουμε την οικονομική και πολιτική ισότητα

4. Επιδιώκουμε την αυτοοργάνωση σε όλους τους τομείς της κοινωνικής, ταξικής και πολιτικής οργάνωσης.  Θεωρούμε πως, πρέπει οι  κοινωνικοί και ταξικοί αγώνες να συναντηθούν και να συγκροτηθούν πολιτικά, έχοντας ως εργαλείο την αυτοοργάνωση.  Κατανοούμε λοιπόν, ως βασική ανάγκη για το πέρασμα του “χώρου” σε κίνημα, τη δημιουργία μιας μαζικής αναρχικής οργάνωσης που δεν θα είναι άλλο παρά η συγκροτημένη έκφραση του ταξικού και κοινωνικού προβλήματος.  Για να συμβεί αυτό θα πρέπει τα μέλη της να είναι και ταυτόχρονα μέλη και εκφραστές ταξικών και κοινωνικών οργανώσεων.

5. Είμαστε κατά του κράτους και οποιασδήποτε άλλης μορφής οργάνωσης που συγκεντρώνει εξουσίες με ιεραρχικό τρόπο.

6. Η αλληλεγγύη και η αλληλοβοήθεια είναι προταγματικές πρακτικές της αταξικής κοινωνίας, οπότε και θεμελιώδες χαρακτηριστικό του αναρχικού αγώνα. Η αλληλεγγύη σε συνθήκες ταξικού πολέμου λειτουργεί συνδετικά μεταξύ των αγώνων ενάντια σε κοινούς εχθρούς και η κριτική που θα πρέπει να τη συνοδεύει είναι ένα εσωτερικό εργαλείο ώστε ο κοινωνικός και ταξικός αγώνας να μην χάνει τον επαναστατικό του προσανατολισμό.

7. Ως αναρχικοί, στην οδύσσεια μας προς την απόλυτη ελευθερία συναντούμε πάντα με διαφορετικά προσωπεία τον ίδιο εχθρό: την κυριαρχία ανθρώπου πάνω σε άνθρωπο. Αυτή η κυριαρχία δεν εκφράζεται μόνο με οικονομικούς όρους στο ταξικό κομμάτι αλλά εντοπίζεται και μέσα στις κοινωνικές σχέσεις. Το ζήτημα της πατριαρχίας, των έμφυλων διακρίσεων και γενικότερα του ρατσισμού δεν είναι προβληματικές που θα εκλείψουν ως δια μαγείας όταν καταστραφεί η ταξική κοινωνία. Ο αγώνας για την κοινωνική απελευθέρωση είναι μια διαδρομή που στην πράξη και στην καθημερινότητα προσπαθεί να τσακίσει κάθε μορφής διάκριση και περιθωριοποίηση ανάμεσα στους ανθρώπους. Ο σεξιστής είναι για μας το ίδιο εχθρός με το αφεντικό όπως και ο ρατσιστής που θεωρεί τον μετανάστη κατώτερο.

8. Οργανωνόμαστε από τα κάτω έχοντας ως βασικές αρχές την αντι-ιεραρχία και την ισοτιμία. Ψάχνουμε τρόπους-διαδικασίες (κείμενο 6) και δημιουργούμε δομές, τόσο στο κομμάτι της ειδικής, όσο και της μαζικής οργάνωσης, ώστε να διασφαλίζεται η οριζοντιότητα. Είναι οι σχέσεις μεταξύ των ατόμων ενός συνόλου που διασφαλίζουν την οριζοντιότητα και την αυτοοργάνωση και όχι η αφηρημένα ορισμένη ηθική του κάθε μέλους ενός συνόλου. Με άλλα λόγια θα πρέπει οι διαδικασίες-τρόποι λειτουργίας μίας συλλογικότητας να είναι ορισμένες μέσα από την ισότιμη συνδιαμόρφωση, όπου κάθε μέλος αναλαμβάνει την ευθύνη της πρότασης του αλλά και ταυτόχρονα λογοδοτεί στην συνέλευση.

9. Αναγνωρίζουμε σαν μόνη και αποδεκτή εξουσία την συλλογική εξουσία. Δηλαδή την εξουσία της συνέλευσης. Η μόνη αρχή που μπορεί να αποφασίζει (κείμενο 7) για όλους μας είναι η ίδια η συνέλευση μας.

“Ελευθερία είναι η συμμετοχή στις συνελεύσεις, η δυνατότητα να συζητάμε και έπειτα να αποφασίζουμε […] Είναι μια συλλογική ελευθερία που έχουμε κατακτήσει. Μπορούμε να αποφασίζουμε τον τρόπο ζωής μας. Κανένας δεν σκέφτεται για εμάς […] Η συλλογική διακυβέρνηση σκέφτεται αλλά δεν αποφασίζει από μόνη της […] Η υπέρτατη αρχή είναι η συνέλευση”. “Η ελευθερία σύμφωνα με τους και τις ζαπατίστας” Μικρά Σχολεία της Ελευθερίας – Καλοκαίρι 2013

10. Είμαστε κατά των αντιπροσώπων και υπέρ των ανακλητών εκπροσώπων (κείμενο 8) που εναλλάσσονται κυκλικά και όλα τα μέλη της συλλογικότητας μπορούν να αναλάβουν την ευθύνη της εκπροσώπησης.

11. Η διαδικασία της αυτοκριτικής είναι μόνιμο δομικό στοιχείο της ομάδας μας. Η διαδικασία αυτή θα λαμβάνει χώρα κάθε 6 συνελεύσεις [απολογίζοντας το διάστημα αυτό και την συνολική πορεία μας ως προς τους στόχους που έχουμε θέσει].